วิบากกรรมของนักล่าสัตว์

เมื่อก่อน กระผมเป็นพรานเนื้อ เป็นผู้มีฝ่ามือเปื้อนโลหิต เป็นคนหยาบช้าทารุณ มีใจประทุษร้ายในสัตว์เป็นอันมาก เพราะอาศัยอุบาสกเป็นกัลยาณมิตร กระผมจึงฆ่าสัตว์เฉพาะกลางวัน กลางคืนเป็นผู้สำรวมงดเว้นจากปาณาติบาต เพราะฉะนั้นกลางคืนกระผมจึงได้รับความสุข กลางวันได้เสวยทุกข์ ถูกสุนัขมีจิตเดือดดาลพากันห้อมล้อม กัดกินกระผมรอบด้าน

โทษของการล่าสัตว์

ความสุขในโลกนี้และในปรโลก ย่อมไม่มีแก่เหล่าชนผู้ไม่ทำบุญ ความสุขในโลกนี้และโลกหน้า ย่อมมีเฉพาะแก่เหล่าชนผู้ทำบุญไว้ ผู้ปรารถนาความเป็นสหายแห่งเทวดาชาวไตรทศเทพเหล่านั้น พึงทำบุญกุศลไว้ให้มาก เพราะว่า ผู้ทำบุญไว้แล้ว ย่อมบันเทิงใจอยู่ในสวรรค์เพียบพร้อมไปด้วยโภคสมบัติ

ในอดีตชาติสามีของลูกเคยเป็นนายพรานมาหรือไม่ ชาตินี้ถึงได้ชอบล่าสัตว์ในวันหยุด เขาจะต้องทำอย่างไร จึงจะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้

สามีของลูกมีอาชีพครู เป็นคนดี ใจกว้าง ชอบช่วยเหลือคน ใครเดือดร้อนก็จะช่วยหมด แต่เขามีงานอดิเรก คือ เป็นนายพราน พอถึงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ เขาจะไปล่าหมูป่า เก้ง ไก่ป่า แต่ปัจจุบันเขาเลิกแล้วค่ะ เพราะดู DMC ได้ศึกษาความจริงของชีวิตจากคุณครูไม่ใหญ่