ร่วมถวายสังฆทานยา วัดละ 1 บาท แด่คณะสงฆ์ 655 วัด จ.ลพบุรี

ร่วมสร้างมหาทานบารมีครั้งยิ่งใหญ่ ถวายสังฆทานยา วัดละ 1 บาท แด่คณะสงฆ์ 655 วัด ทั้วทั้งจังหวัดลพบุรี วันเสาร์ที่ 19 พฤษภาคม 2555 นำโดย พระราชปริยัติสุธี บุคคลยุคต้นวิชา ณ ศูนย์อบรมเยาวชนลพบุรี อ.โคกสำโรง ต.วงเพลิง จ.ลพบุรี

สัญลักษณ์สากล

ในโลกที่ไร้พรมแดนเช่นนี้ ภาษาที่เป็นสากลนั้น จำเป็นอย่างยิ่งในการสื่อสาร แต่บางครั้งตัวภาษาเอง ความสามารถในเรื่องภาษา ไม่ว่าจะเป็นการเขียน การพูด การฟัง เป็นกำแพงในการสื่อสารเสียเอง ดังนั้นจึงเกิดสัญลักษณ์ต่างๆขึ้นมามากมาย เป็นสากล ให้คนแม้อ่านหนังสือไม่ออก ก็เข้าใจ เช่นเราเห็นสัญลักษณ์ ห้องน้ำ ก็เข้าใจแล้ว หรือว่าสัญลักษณ์ ป้ายจราจรต่างๆ การที่เราสื่อสารด้วยสัญลักษณ์อย่างนี้จึงเป็นเรื่องที่จำเป็นมากขึ้นทุกวัน แต่เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้นมาติดตามชมกันเลยค่ะ

บุพกรรมของพระพุทธเจ้าตอนที่ ๓

หมู่สัตว์ที่มาเกิดแล้วจำจะต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรมอันใดไว้ คือบุญและบาปทั้งสองประการ บุญและบาปนั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไป อนึ่ง บุญและบาปนั้นย่อมเป็นของติดตามเขาไปประดุจเงาติดตามตัวไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรม สะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก ด้วยว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก

กรรมตามสนอง

ผู้ใดประทุษร้ายต่อนรชนผู้ไม่ประทุษร้าย ผู้บริสุทธิ์ ไม่มีกิเลสดุจเนิน บาปย่อมกลับถึงผู้นั้นซึ่งเป็นคนพาล เหมือนธุลีอันละเอียด ที่ซัดไปทวนลมฉะนั้น

อานิสงส์ฟังสวดพระอภิธรรม

บัณฑิตทั้งหลาย ฟังธรรมแล้ว ย่อมมีจิตผ่องใส เหมือนห้วงนํ้าลึก ที่ใสสะอาด ไม่มีความขุ่น

อานิสงส์เอาของหอมฉาบทากุฏิ

บุคคลใดเอาของหอมทาพื้นพระคันธกุฎี ด้วยผลของกรรมนั้น ไม่ว่าเขาจะเกิดในชาติใดๆ จักเป็นผู้มีกลิ่นกายหอมทุกชาติไป จักเป็นผู้เจริญด้วยกลิ่นคือคุณแห่งศีล จักเป็นผู้ไม่มีอาสวะแล้วจักปรินิพพาน เพราะกรรมที่ทำไว้ดีนั้น และเพราะการตั้งเจตจำนงไว้

อานิสงส์บูชาเจดีย์ด้วยผักตบ

ชนเหล่าใดในโลกนี้ ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว เป็นผู้ปราศจากความตระหนี่ เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพแรงกล้า ชนเหล่านี้ ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ชาวบ้านตื่น พญานาค โชว์ก่อนวันเข้าพรรษา

ชาวบ้านบึงกาฬ แห่ดูพญานาคขึ้นมาลอยเหนือน้ำในบึงโขง

อานิสงส์ถวายเสา ๕ ต้น ร่วมสร้างโรงฉัน

สัตบุรุษย่อมให้ทาน คือ ข้าวและน้ำที่สะอาด ประณีตตามกาล สมควร เนืองนิตย์ ในผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ผู้เป็นเขตดี บริจาคของมากแล้วก็ไม่รู้สึกเสียดาย ท่านผู้มีปัญญาเห็นแจ้งย่อมสรรเสริญทานที่สัตบุรุษให้แล้วอย่างนี้ เมธาวีบัณฑิตผู้มีศรัทธา มีใจอันสละแล้ว บริจาค ทานอย่างนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงโลกอันไม่มีความเบียดเบียนเป็นสุข

ผู้เป็นใหญ่ในทรัพย์

“มีน้ำต้องใช้น้ำให้เป็น ใช้ไม่เป็นก็เป็นขี้ข้าน้ำ มีไฟต้องใช้ไฟให้เป็น ใช้ไม่เป็นก็เป็นขี้ข้าไฟ